donderdag 29 juli 2010
Angelo Beachtennis
Angelo aan het beachtennissen bij Mooba tijdens het kamp van de Aruba Racket Club.
Verder nog een schokkend, maar waar gebeurd verhaal. Ik ging gisterenmiddag even een bakje yoghurt kopen in een buurtwinkeltje. Het ligt op een kleine helling en dus stond de handrem op de auto. De kinderen zaten achterin met de ramen open. Toen ik 3 minuten later het winkeltje uit kwam, was tot mijn schrik de auto weg. Een blik naar achteren was voldoende om mijn hart te doen overslaan. Daar aan de overkant van de weg stond mijn auto. "Ki pasa?" vroeg ik aan een voorbijganger? Die had niets gezien, maar liep langs toen de auto al tot stilstand was gekomen tegen een boom. Alsof er niets aan de hand was vertelden de kinderen dat de auto opeens naar achteren was gereden!!! Dus over de grote weg naar de overkant van de straat!!! Wonder boven wonder was er niets met de kinderen gebeurd en met de auto trouwens ook helemaal niets. De handrem stond er inderdaad op, maar blijkbaar niet goed genoeg.
woensdag 28 juli 2010
Even lachen
Laura
Weg naar de manege
De vakantiekoffers zijn uitgepakt en de was gedaan. Het normale dagelijkse leven is hier weer begonnen. Laura's grote wens is uitgekomen, nu ze deze week 5 ochtenden op paardrijkamp zit. Ze glundert elke dag als ik haar op kom halen.
De manege ligt ontzettend mooi. Het onverharde pad dat naar de manege leidt (en waar je alleen met een goede 4x4 kan komen) kijkt uit op de zee. Ze heeft al 2 vakantievriendinnetjes daar gemaakt. Wel zijn het allemaal Nederlandse kindjes, want er zitten sowieso op deze sport amber Arubaanse kindjes. Laura begint al een echte meid te worden. Ze is erg met haar uiterlijk bezig. Ik mag haar haren niet meer doen 's ochtends en ze is heel duidelijk in haar kledingkeuze. Soms gaat de deurhanger "niet storen" op haar deurklink en dan mag ik ook echt niet binnen komen. Kleine meiden worden groot zullen we maar zeggen. Ook Angelo is deze week onder de pannen met het tenniskamp, waarvan hij met volle teugen geniet. Vandaag gaan ze bij Moomba beachtennissen en morgen bijvoorbeeld zwemmen. Dit natuurlijk naast het gewone tennis. De middagen zijn de kinderen gewoon lekker thuis hier. Het is trouwens wel een beetje saai hier, nu alles plat ligt hier in de vakantie. Normaal gesproken zie je iedereen bij de zwemles, het voetbal enzovoort. Aan de andere kant: geen huiswerk te maken met de kinderen en lekker rustig aan doen is ook niet verkeerd. Wel merk ik dat de hoge temperaturen me er niet toe doen zetten om eens lekker door het huis heen te gaan. Want ook mijn werkster heeft nu vakantie. Je wordt ontzettend loom van de zon hier. Juli en augustus zijn erg warme maanden hier.
maandag 26 juli 2010
Zomerkampen
Flyer paardrijkamp Laura
Maandag
9.00 - 9.30 Introductie (rommel opruimen, badkamer)
9.30 - 10.30 Paarden poetsen + anatomie paarden
10.30 - 10.45 Snacks
10.45 - 12.15 Paardrijden + spelletjes met paard (balans)
12.15 - 1.00 Lunch (broodjes)
Tenniskamp Angelo
Monday
8.00 - 8.30 welkom
8.35 - 9.30 Forehand, Tennis drills, games
break: fruit en drinks
9.35 - 11.30 games, matches, round robin
break: snacks, drinks
12.00 - 1 p.m.: coloring contest, scavenger hunt
zaterdag 24 juli 2010
Bon bini na Aruba
Rapport Laura. Het punt voor lichamelijke oefening bij het vorige rapport is een puntenwaarde voor het schoolzwemmen en geen onvoldoende. Laura heeft haar 5 voor rekenen weggewerkt gelukkig.
We zijn inmiddels weer in de jungle beland, maar nu in onze achtertuin (onkruid!). Ook is het flink zweten en wennen weer aan de hoge temperatuur hier op Aruba. Laura kan met een gerust hart genieten van de resterende 3 weken schoolvakantie, met haar goede rapport. Mama en papa zijn trots op je. Zoals jullie ook zien geniet Angelo alweer van de mooie beach op Aruba. Komende maandag- t/m vrijdagochtend gaat Angelo naar tenniskamp en Laura naar paardrijkamp. Iedereen in Nederland een hele fijne vakantie, die naar ik vernomen heb afgelopen vrijdag begonnen is voor Zuid Nederland.
woensdag 21 juli 2010
Laatste dag reisverslag Costa Rica: San José
Vandaag hebben we besloten een rustige dag te houden, alvorens terug te vliegen naar Aruba. We hebben wat later ontbeten in het hotel en vervolgens zijn we te voet de stad San José gaan verkennen. We hebben diverse parken bezocht. Verder zijn we naar het goudmuseum geweest en hebben we het nationale theater bezocht. Natuurlijk ook vandaag weer een fikse regenbui, want dat hoort bij Costa Rica in de regentijd. s Avonds hebben we afgesloten met eten bij Café Mundo. Nu lekker vroeg slapen, want vannacht worden we al om 05.00 uur opgehaald door de taxi en om 08.30 uur vliegen we terug naar Aruba, waar we via tussenstop Panama om 15.00 uur s middags aan hopen te komen (is + 2 uur tijdsverschil). We hebben genoten van dit schitterende land. De overvloed aan natuur, de gastvrijheid en de vele dieren en diverse landschappen die we gezien hebben maken het een onvergetenlijke reis die we iedereen kunnen aanraden. Aan alle goede dingen komen echter een eind. Zo ook aan deze vakantie. Volgend jaar staan Nederland en Italië op ons wensenlijstje. Als God het wil, zoals ze op Aruba zeggen!
In dit park vol bomen en bamboe kwetteren de vogels naar hartelust. In 1903 werd hier voor het eerst het Costaricaanse volkslied gespeeld.
Standbeeld van de veroveraar Juan Vásquez de Coronado in het Parque España
Edificio Metálico. Dit van metalen prefabpanelen opgetrokken gebouw tussen het Parque Morazán en het Parque España is ontworpen door de Franse architect Charles Thirio. De metalen bouwdelen werden in 1892 in België gesmeed en naar Costa Rica gescheept om daar aan elkaar te worden gelast.
Standbeeld Libertor Simon Bolivar in Parque Morazán
Parque Morazón. Vernoemd naar Francisco Morazán. Deze in Honduras geboren Midden-Amerikaanse federalist was korte tijd president van Costa Rica. Het park wordt overschaduwd door trompetbomen. In het midden prijkt de overkoepelende neo-klassieke Templo de Música (1920).
Officina de Post
Catedral Metropolitana. Deze kathedraal uit 1871 met een blauwe koepel is opgetrokken in sobere Grieks-othodoxse stijl. Bijzonder fraai is het altaar
Binnen in de kathedraal.
Parque Central
Dit centrale park (1885) ligt in de schaduw van palmen en guanacastebomen. Het dak van het muziekpaviljoen wordt geschraagd door bogen.
Teatro Nacional
Entreehal Teatro Nacional
A la Patria y la Justicia.Plafondschildering van de koffieoogst van de Milaanse kunstenaar Aleardo Villa.
Theaterzaal. De roodgouden theaterzaal heeft een rond plafond met een schildering van cherubijnen en godheden. In de hoefijzervormige zaal met 3 balkons staan gietijzeren stoelen.
Twee trappen met vergulde leuningen leiden naar de prachtige foyer vol roze marmer, kristal, spiegels met vergulde lijsten en ornamenten met bladgoud. Op de muurschilderingen zijn taferelen uit het leven van Costa Rica te zien.
Foyer
El Guerrero. Museo del Oro Precolombino.
Levensgrote strijder met gouden sieraden, waaronder een gouden hoofdband, een borstschijf, amuletten en enkelringen. Gouden objecten waren tekenen van macht.
In dit museum is een duizelingwekkende hoeveelheid precolombiaanse gouden voorwerpen te zien, waarvan de geschiedenis teruggaat tot 500 na Christus.
Bulevar Ricardo Jiménez of Camino de la Corte
Het deel van Calle 17 ten zuiden van het Parque Nacional is een hooggelegen en door palmen omzoomde voetgangerszone.
Plaza de la Libertad Electoral
Dit halfronde pleintje huldigt de vrijheid van kiesrecht. Tussen neoklassieke zuilen staat een standbeeld van roze graniet, Epitome del Vuelo, van de beeldhouwer José Sancho Benito.
Hotel Rincon de San José
Rincon de San José
In dit park vol bomen en bamboe kwetteren de vogels naar hartelust. In 1903 werd hier voor het eerst het Costaricaanse volkslied gespeeld.
Standbeeld van de veroveraar Juan Vásquez de Coronado in het Parque España
Edificio Metálico. Dit van metalen prefabpanelen opgetrokken gebouw tussen het Parque Morazán en het Parque España is ontworpen door de Franse architect Charles Thirio. De metalen bouwdelen werden in 1892 in België gesmeed en naar Costa Rica gescheept om daar aan elkaar te worden gelast.
Standbeeld Libertor Simon Bolivar in Parque Morazán
Parque Morazón. Vernoemd naar Francisco Morazán. Deze in Honduras geboren Midden-Amerikaanse federalist was korte tijd president van Costa Rica. Het park wordt overschaduwd door trompetbomen. In het midden prijkt de overkoepelende neo-klassieke Templo de Música (1920).
Officina de Post
Catedral Metropolitana. Deze kathedraal uit 1871 met een blauwe koepel is opgetrokken in sobere Grieks-othodoxse stijl. Bijzonder fraai is het altaar
Binnen in de kathedraal.
Parque Central
Dit centrale park (1885) ligt in de schaduw van palmen en guanacastebomen. Het dak van het muziekpaviljoen wordt geschraagd door bogen.
Teatro Nacional
Entreehal Teatro Nacional
A la Patria y la Justicia.Plafondschildering van de koffieoogst van de Milaanse kunstenaar Aleardo Villa.
Theaterzaal. De roodgouden theaterzaal heeft een rond plafond met een schildering van cherubijnen en godheden. In de hoefijzervormige zaal met 3 balkons staan gietijzeren stoelen.
Twee trappen met vergulde leuningen leiden naar de prachtige foyer vol roze marmer, kristal, spiegels met vergulde lijsten en ornamenten met bladgoud. Op de muurschilderingen zijn taferelen uit het leven van Costa Rica te zien.
Foyer
El Guerrero. Museo del Oro Precolombino.
Levensgrote strijder met gouden sieraden, waaronder een gouden hoofdband, een borstschijf, amuletten en enkelringen. Gouden objecten waren tekenen van macht.
In dit museum is een duizelingwekkende hoeveelheid precolombiaanse gouden voorwerpen te zien, waarvan de geschiedenis teruggaat tot 500 na Christus.
Bulevar Ricardo Jiménez of Camino de la Corte
Het deel van Calle 17 ten zuiden van het Parque Nacional is een hooggelegen en door palmen omzoomde voetgangerszone.
Plaza de la Libertad Electoral
Dit halfronde pleintje huldigt de vrijheid van kiesrecht. Tussen neoklassieke zuilen staat een standbeeld van roze graniet, Epitome del Vuelo, van de beeldhouwer José Sancho Benito.
Hotel Rincon de San José
Rincon de San José
dinsdag 20 juli 2010
Dag 16: Parque National Manual Antonio
Grote krokodillen langs de rivier op weg naar Manuel Antonio
Pacifico Central: een schitterende streek.
Vandaag zijn we met de taxichauffeur van de eerste 2 dagen naar Parque National Manuel Antonio geweest. Een flink stuk rijden, maar zeker de moeite waard. Het ligt in de Pacifico Central, een gedeelte van Costa Rica waar we nog niet waren geweest. Bij de rivier hebben we een tussenstop gemaakt en veel grote krokodillen gespot.
Playa Manuel Antonio
Pisote
Kapucijnaapje
Strand in het Manuel Antonio Park
Een van de looppaden in Manuel Antonio.
Het is een park gelegen tussen de oceanen en beboste heuvels en is genoemd naar een Spaanse conquistador. Er leeft een overvloed aan wilde dieren, zoals apen, toekans, witsnuitberen en luiaards. Ook heeft het schitterend mooie stranden. Wij vonden de stranden hier wel heel mooi en niet te vergelijken met Samara. Het leukste vonden we de kapucijnaapjes, die er overal rond liepen. Contact met apen is hier gegarandeerd!
Dag 15: Samara naar San José
Let op: overstekende leguanen.
In ongeveer 4 uur zijn we vandaag teruggereden van Samara naar San José. Hoe dichter bij San José, hoe meer bergen we weer zagen. San José ligt in de Centrale Hoogvlakte, in de bergen. Het is hier ook een paar graden koeler dan in San José, omdat je hier hoger zit. Momenteel is het zo'n 21 graden overdag in San José, wat toch wel koud voor ons is na de 25 graden op de andere plaatsen in Costa Rica.
Weg naar San José
Onderweg deze keer niet het bord “let op overstekende apen”, maar let op overstekende leguanen. In Hotel Rincon de San José, waar we aan het begin van de reis ook verbleven, kregen we nu een veel en veel betere kamer. Eens zo groot, met veel licht binnen. De kinderen slapen in de kamer naast ons. Wat een verschil met de donkere, kleine kamer met kakkerlakken van dag 1. Einde van de dag hebben we de huurauto ingeleverd en o ja: Sandro heeft de drukke verkeersader van San José goed doorstaan!
Abonneren op:
Posts (Atom)