Kerst 2017: laatste blog van 2017!

Check 1: oliebollen binnen? Ja

Check 2: champagne binnen? Ja

Check 3: top2000 aan? Ja.

Check 4: weblog 2017 af? Nee ---> bij deze. Veel leesplezier met mijn laatste blog voor 2017.

Ook op tropisch Aruba oliebollen

Met de Top2000 op de achtergrond tikken de uurtjes van 2017 langzaam weg. December was een trieste, maar ook hele feestelijke maand. Het eerste omdat een zeer goede vriend van ons zeer kritiek ligt en we ander slecht nieuws in korte tijd hoorden, het tweede omdat het een maand van quality time is met het gezin.

We deden weer de gebruikelijke lichtjestocht, langs de verlichte huizen en natuurlijk "Cas di Luz" in San Nicolaas en genoten van de sfeer en alle mooie versieringen. Hierbij enkele foto's.

Bij Cas di Luz

Een van de verlichte rotondes op Aruba

Schaatsbaantje bij Renaissance

Eerste kerstdag gingen we gezellig gourmetten. Dit doen we eigenlijk elk jaar op eerste kerstdag, ook weer een traditie uit Nederland, die we op Aruba graag in ere houden.

De geur van de kerstboom is weer heerlijk en natuurlijk genieten van de sfeer verlichting in huis. Dit jaar zelfs met het Smart Lighting System Philips Hue, waarmee je via je telefoon de kleuren kunt veranderen en alles aan kunt zetten. Een hebbedingetje die Sandro al lang wilde hebben.

Tweede Kerstdag hadden we "ham di pasco" uit de oven. Ik had gerekend op 4 personen, maar Sandro had zijn ouders ook nog onverwachts uitgenodigd, die vervolgens nog 3 extra personen mee brachten, wat typisch Arubaans is. Met 9 man aan het kerst diner dus op dag 2.

Gelukkig was de ham ruim voldoende en hebben we een gezellige avond gehad.

De chef op Tweede Kerstdag was Sandro en hij had erg zijn best gedaan. Urenlang in de keuken gestaan en het smaakte heerlijk.

Dan hadden we ook nog de kerstdiners van het werk. Het kerst diner van Roos Gerechtsdeurwaarders en Incasso was dit jaar bij El Gaucho. Voor het eerst mèt kerstgedichten en kadootjes, wat het erg gezellig maakte. Dit jaar helaas geen groepsfoto, maar wel een losse foto van mij met een van mijn collega's. Beide in kerst kleur, ha ha.

Dan hadden we natuurlijk ook nog het kerstdiner van Sandro' werk, Heart Clinic Aruba. Dit was extra leuk, omdat het met partner was. Zo leuk om elkaar op die manier beter te leren kennen.

Het diner bij "Ventanas del Mar" was overheerlijk en goed verzorgd.

Het was een fantastisch jaar, op mijn ooghandicap na dan, waar ik zal mee moeten blijven leven, maar wat moeilijk en onhandig blijft, maar ben gelukkig met iedereen en alles om mijn heen.  Trots op mijn gezin en mijn lieve vrienden en collega's en natuurlijk mijn familie: hier en in Nederland. Carpe diem.

Ik wens alle lezers van mijn blog een goede jaarwisseling en een heel goed, gezond en gelukkig 2018.

Ruby 67-b , lap swimming, Fly Fit Studio

Arubuild bezig met inbouwkast

Intussen wordt er - zij het langzaam - gewerkt aan de details van ons nieuwbouw huis. De eerste inbouwkast is klaar en eind januari wordt begonnen met de tweede inbouwkast, waarvan de container met materiaal onderweg is naar Aruba. Het ideale van inbouwkasten is uiteraard het volledig naar wens kunnen indelen van de kast ruimte en de hoogte benutten, die je met gewone kasten niet hebt. Verder hebben inmiddels de slaapkamer speciale luxaflex gekregen die geschikt zijn voor "kiep kantel ramen". Maar we missen nog een mooie garagedeur, omheining en de aanleg van de tuin. In 2018 willen we proberen een planning te maken, door verschillende offertes aan te vragen. In de komende jaren kunnen deze plannen dan hopelijk uitgevoerd worden.

Nog duf van de narcose

Verder is Angelo nog onverwachts even opgenomen in het ziekenhuis om een abces onder zijn oksel te laten verwijderen. Helaas kwam het daarna nogmaals terug, maar hopelijk nu echt weg.

Bij Fly Fit Studio

Verder ben ik, op de dagen dat ik niet werk, te vinden in de sportschool voor mijn groepslesjes Bodypump en spinning en loop ik tegenwoordig graag hard in het weekend langs de kust.

Aqua Windies

Ook vind ik het ook heerlijk om eens per week even na het werk een half uurtje baantjes te trekken bij Aqua Windies, het zwembad waar de kinderen vroeger op zwemles zaten. Nu het kerstvakantie is, is Angelo gezellig mee geweest (zie foto) en ook hij vindt het heerlijk. Zo fijn dat het hier allemaal buiten kan! Nu nog een Garmin horloge dat ook onder water kan meten. Met het liefste ook nog de mountainbike erbij om naar de sportschool te fietsen word ik toch wel een beetje verslaafd, ha ha.

Binnenkort mijn laatste blog voor 2017, natuurlijk over kerst en oud op nieuw......

Fijne dagen allemaal.

Sint op Aruba: pakjesavond 2017

Een traditie die wij altijd in ere houden is de jaarlijkse pakjesavond op 05 december . Ook al wonen we op Aruba, ook in de tropen vieren we Sinterklaas. Dit jaar hadden we voor het eerst lootjes getrokken via www.lootjestrekken.nl en dat was zeer goed bevallen. Je kunt aangeven wie je niet wilt trekken (bijvoorbeeld degene die je vorig jaar had getrokken) en je trekt uiteraard niet jezelf, iets waar we vorig jaar met de papieren lootjes mee zaten. Hieronder een foto van mij uit 1974, waarin ik trots op de foto sta met de gewonnen sinterklaas pakjesboot, die de hele klas in elkaar had geknutseld. De rechter foto kan ik er niet af krijgen, maar toch wel leuk om te laten zien. Dat is het huis waar ik vanaf kleuter tot 8 jaar gewoond heb in de Weezenhof te Nijmegen. Met mama en broertje Remko in de baby wagen. Waar blijft de tijd he?! Ook altijd sinterklaasviering bij oma en opa in Helmond, waarbij we om de tafel dansten op sinterklaasmuziek in afwachting van de Goed Heiligman. 

Terug naar december 2017, want bij een kado hoort natuurlijk ook een gedicht, dat voor sommigen weer behoorlijk stoeien was om op tijd af te hebben. Maar wat hebben we gelachen om de leuke, vaak ietwat cynische teksten. Iedereen had zijn best gedaan.

Uiteraard ook traditionele sinterklaas muziek op en pepernoten op tafel. Doet me denken aan vroeger, toen dat ook altijd de leukste en spannendste avond van het jaar was. Papa ging toen altijd even kijken of Sinterklaas er al aan kwam en terwijl hij weg was hoorden we altijd geklop op de deur en werden er pepernoten naar binnen gestrooid. Vervolgens dan de zoektocht naar de kado mand, die altijd op zolder verstopt lag. En papa: die kwam maar terug, want hij had Sint nog niet gezien.

Binnenkort komt de sinterklaas elpee zoals we die vroeg thuis hadden naar Aruba. Ik zie de kaft nog voor me. Hij kwam eens per jaar tevoorschijn en ik ken natuurlijk alle liedjes uit mijn hoofd. Vooral nu ik op Aruba woon krijg ik traantjes als ik rond begin december weer de Nederlandse sinterklaasmuziek hoor. Dan denk ik terug aan de leuke avonden die ik als kind had op 5 december. Die zal ik nooit vergeten en mijn kinderen straks ook hopelijk niet. Maar het is alweer bijna oudejaarsavond als ik dit schrijf, dus....

Sint heeft alweer teveel gepraat
vandaar dat hij jullie nu weer verlaat

De volgende blog nadert snel
want dat Sint achter is met schrijven weet hij wel.

Liefs Sint.

Sandro's 47e verjaardag

19 september was het dan zover. Sandro werd 47 jaar. Met de werktas al op de ontbijttafel, maar nog wel op tijd voor een verjaardag kus, ontbijt èn kadootjes. Een fietshelm voor zijn nieuwe mountainbike, een stoere boxer short en een bidon voor op de fiets. 

 Daarna snel naar het werk, waar ik had geregeld dat er in de loop van de ochtend gebak bezorgd werd. 's Middags betijds naar huis voor een verjaardagsborrel, samen met zijn ouders en het gezin, om daarna heerlijk uit eten te gaan. Dat laatste is traditie: op verjaardagen gaan we altijd uit eten.

Het werd een gezellige avond, waar we nog lang van hebben nagenoten. Carpe diem, want met mijn oog heb ik wel gemerkt dat je van dag tot dag moet leven en vooral genieten. En dat we genoten hebben is zeker. Op naar de 48 Sandro. Nog even en dan moeten we Abraham voor de deur zetten!!!!

Als God in Frankrijk

Na onze fantastische Cuba vakantie had Sandro besloten, nu onze reis toch via Miami ging, om daar nog 2 nachtjes heel luxe te verblijven. Dus had hij een junior suite in JW Marriott geboekt. De kinderen vielen direct in kat zwijm en al helemaal toen de room service kwam. En natuurlijk na een bijna internet loze Cuba vakantie weer volop mogelijkheid om te surfen op het web.

We hadden de Thriller boottocht gereserveerd waarmee we in "full speed" langs de huizen van de jet set voeren en onze haren helemaal overeind stonden, zodat de naam van de rit al snel eer aan deed.

Natuurlijk ook nog geshopt in de malls van Miami en verder heeft Sandro nog een onderdeel opgehaald voor de insecten hor in een buiten wijk. In die tijd hebben de kinderen even lekker gezwommen, want op een van de hoogste etage's was een zwembad met super vet uitzicht over Miami in ons hotel.

Uiteraard zijn de vele jachten in de haven jaloers makend, vooral als je ook nog een helicopter op het dak van zo'n boot ziet staan. Je waant je dus in Miami Vice. Sandro en ik waren hier al vaker geweest, maar voor de kinderen was het de eerste keer. Wel hadden ze South Beach al een keer eerder gezien.

FULL SPEED !!!!

Uitzicht vanaf verdieping zwembad 

Met vele tassen vol met kleding, die vervolgens "verstopt" moest worden in de koffers, keerden we - gelukkig zonder douane controles - terug op Aruba en konden we terug kijken op een fantastische Cuba reis met nog 2 luxe dagen Miami er achter aan. Super toch?