Carnavalsgala SAC Renaissance Convence Center

Carnavalsgala Stichting Arubaans Carnaval, zaterdag 26 november 2011, Renaissance Convence Center (Tsunami en Robert Jean D'or y su solo banda show).

Stappen op Aruba

Wijnavond bij The Screaming Eagle

Tropical Café, Renaissance Market Place.

Wie denkt dat er weinig te stappen valt op Aruba, heeft het mis. Er zijn hier legio uitgaansmogelijkheden en ook georganiseerde feesten. De Arubaan grijpt graag elk moment aan om te eten, drinken of dansen. En dan zijn er hier natuurlijk ook veel toeristen die 's avonds graag wat meer willen zien dan hun hotelkamer. En niet alleen de Joran van der Sloot types, maar ook voor 40 plus (in deze categorie mogen wij ons thans plaatsen) is er volop keus.

South Beach Centre (midden voor Papillon restaurant).

Zo zijn Sandro en ik vorige week naar een wijnavond bij The Screaming Eagle geweest (broertje van The Flying Fishbone; een toprestaurant). Na binnenkomst werden we al meteen getrakteerd op een lekker wit wijntje en hebben we gezellig gepraat met de vinoloog. De eerste gang (hors d'oevre) werd vergezeld met een andere witte wijn en vervolgens een rosé bij het voorgerecht. Tot zover geen probleem. Toen er bij het hoofdgerecht 2 verschillende rode wijnen volgden werden we toch ietswat vrolijk en bij het nagerecht zorgde de dessertwijn ervoor dat we helemaal "off" waren.

Señor Frogs

Hard Rock Café

Waar het uitgaansleven zich vroeger toen wij nog niet op Aruba woonden en hier slechts op vakantie kwamen afspeelde is het nu erg stil. Het echte uitgaansleven vind je nu in de hotzone tegenover de high rise hotels. Daar heb je bijvoorbeeld South Beach Centre, met allemaal leuke eettentjes, cafeetjes, nachtclub en vaak ook live muziek. Ook vaak Amerikaans gericht, zoals Hooters (wat is er nu aan om geserveerd te worden in een dame met een hotpant aan) en Hard Rock Café. Je kunt in ieder geval moeilijk een parkeerplaats vinden na tien uur s avonds rondom het uitgaansgebied.

Paseo Herencia, waar je kunt shoppen, eten en naar de bios kunt gaan.

Laura en Carienne pakken samen een filmpje.

In Paseo Herencia, ook gelegen tegenover de hotels, kun je bovendien een bioscoopje pakken, kijken naar een watershow of aan een openlucht bar iets drinken. Maar de zone rondom de haven (Renaissance Market Place) is ook nog steeds erg leuk, met Cillo, Starbucks en Café Tropical. Dit laatste café kennen we nog van 10 jaar terug toen we tijdens onze vakanties op vrijdagavond lekker gingen dansen, omdat er dan een liveband speelde.
Tenslotte moet ik de besloten feesten niet vergeten. Zaterdag gaan we bijvoorbeeld naar een galafeest, waar de twee (naar mijn smaak) beste bands van Aruba komen optreden, namelijk Robert Jean D' Or y so solo banda show (speelde ook op ons Arubaans bruilofsfeest) en Tsunami. En dit alles natuurlijk inclusief diner en een glaasje wijn. Kortom: genoeg te doen.

Naailes les 3

Wordt er dan ook nog iets serieus gedaan? Jawel hoor. Ik heb inmiddels mijn 4 naaiworkshops afgerond (voor mij niet voldoende, want ik ga het in maart nogmaals over doen in de hoop dan iets handiger te zijn met de machine) en volgende week volgt mijn laatste examen Papiamento. Zo vliegen de weken hier voorbij en voor je het weet is het alweer kerst hier en krijgen we bezoek uit het koude kikkerlandje, namelijk mijn moeder en stiefvader.

Op de laatste les gemaakte enveloptas.

Bon Bini Sinterklaas (welkom Sinterklaas)

Mama, ik heb een hele moeilijke vraag, want misschien weet je het zelf ook niet: "Hoe kan het dat Sinterklaas gisteren in Nederland en aan kwam en vandaag al op Aruba is?". Dit soort vragen verraden me dat het misschien de laatste keer is dat we deze periode zo intens gaan beleven. Want wat is Sinterklaas toch een heerlijke tijd.

Was het de afgelopen weken onafgebroken heet en droog, net op de dag dat de Sint voet aan wal zou zetten op Aruba, kwam het met bakken uit de hemel vallen. Maar gelukkig werd het een uur voor de intocht alsnog droog en brak er een mager zonnetje door.

Na Laura afgezet te hebben bij een vriendinnetje, zijn we met Angelo naar de intocht gaan kijken. Zijn vraag of zijn vriendje Milo er ook zou zijn, werd positief beantwoord toen Angelo hem tegenkwam. Hele gesprekken voerden ze, over waar Amerigo nu was en over al die mooie pieten. Heerlijk, om kinderen zo te zien genieten!

De avond van de intocht mocht natuurlijk de schoen gezet worden. Deze keer deed Laura wel mee, want je moet slim zijn natuurlijk. Hartvertederend zong Angelo een Sinterklaaslied uit zijn boek luidkeels, knielend voor zijn schoentje. En s ochtends dolle pret, want tja: wie zoet is krijgt lekkers (en kadootjes)!

Verder had Angelo nog geluk met het afgelopen tennistoernooi. Hij speelt eigenlijk al halve baan, klasse 5, maar doordat er teveel spelers voor de halve baan waren mocht hij deze keer minitennis spelen. En dan is het iets makkelijker natuurlijk. Wat de pret om de gewonnen beker (2e prijs) er niet minder om maakte. Integendeel: apentrots was ie en vandaag is de beker natuurlijk mee naar school!

Tropical Kingdom: Aruba

Halloween: trick or treat

Brrr.....eng....

31 Oktober was het weer Halloween. Omdat Aruba toch vrij Amerikaans gericht is wordt dit hier uitgebreid gevierd. Met Halloween verkleden kinderen zich en bellen als het donker wordt aan bij huizen in de buurt die versierd zijn met pompoenen en lichtjes en roepen trick or treat (waarbij de keuze wordt gegeven tussen een plagerijtje uithalen of hen iets lekkers geven.

Op Aruba gaan de kinderen niet langs huizen, maar langs winkelcentra, waar de middenstand hun dan na het uitspreken van dë zin (trick or treat) belonen met wat lekkers. Voor de volwassenen wordt de stad s avonds Ghost Town en zijn er vele leuke verkleedfeesten, waarbij de mensen eng, sexy of apart verkleed gaan.

Verder tref je hier op Aruba soms lege of half lege schappen in de supermarkt aan. Dit bijvoorbeeld als de container niet op tijd is aangekomen of nog bij de douane staat om in te klaren. Het maken van een lekker recept is er dus niet altijd bij. Vaak bedenk je in de winkel zelf op dat moment wat je gaat koken die dag, afhankelijk van het aanbod. Er is een Nederlandse grote supermarkt op het eiland, die producten van de Jumbo verkoopt. Zo liggen bij ons nu ook gewoon de pepernoten in de schappen!

Lege schappen bij Superfood.

Altijd mooi om te zien: regenboog (bij Kudawecha school).

Ha ha: ik ben begonnen!

En dan myself: ik heb mezelf overtroffen door aan iets te beginnen waar ik nooit van had gedacht dit te gaan leren, namelijk naailes! Mensen die mij goed kennen weten dat ik zelfs een knoop aanzetten uitbesteed, dus ik ben best trots op mezelf dat ik begonnen ben. Ik heb tenslotte toch 2 linkerhandjes. Maar de kop is er af en ik heb mijn eerste les achter de rug. Ik heb zelfs al een machine gekocht om me helemaal op uit te leven. Een groot woord, want alleen al het inrijgen van de bovendraad was een hele kunst (eenmaal door een eitje, maar dat is met wel meer dingen zo). En zo ben ik op dit moment niet alleen met Papiamentse les, sporten, bijles en helpen op school bezig, maar dus ook met naailes.

Carla in actie!

De les wordt gegeven door 2 hele enthousiaste Nederlandse dames in een leuk atelier op het eiland. Dochterlief staat al popelend achter me met de vraag wanneer zij mag beginnen!

Tenslotte nog het leuke nieuws dat niet alleen Sandro volgende maand naar New York gaat voor een congres, maar ik gezellig mee ga. Enig probleem: geen handschoenen, geen truien...... En het kan behoorlijk koud zijn in december daar. Ach ja, als dat alles is. New York, here we come!!!