Mama, ik heb een hele moeilijke vraag, want misschien weet je het zelf ook niet: "Hoe kan het dat Sinterklaas gisteren in Nederland en aan kwam en vandaag al op Aruba is?". Dit soort vragen verraden me dat het misschien de laatste keer is dat we deze periode zo intens gaan beleven. Want wat is Sinterklaas toch een heerlijke tijd.
Was het de afgelopen weken onafgebroken heet en droog, net op de dag dat de Sint voet aan wal zou zetten op Aruba, kwam het met bakken uit de hemel vallen. Maar gelukkig werd het een uur voor de intocht alsnog droog en brak er een mager zonnetje door.
Na Laura afgezet te hebben bij een vriendinnetje, zijn we met Angelo naar de intocht gaan kijken. Zijn vraag of zijn vriendje Milo er ook zou zijn, werd positief beantwoord toen Angelo hem tegenkwam. Hele gesprekken voerden ze, over waar Amerigo nu was en over al die mooie pieten. Heerlijk, om kinderen zo te zien genieten!
De avond van de intocht mocht natuurlijk de schoen gezet worden. Deze keer deed Laura wel mee, want je moet slim zijn natuurlijk. Hartvertederend zong Angelo een Sinterklaaslied uit zijn boek luidkeels, knielend voor zijn schoentje. En s ochtends dolle pret, want tja: wie zoet is krijgt lekkers (en kadootjes)!
Verder had Angelo nog geluk met het afgelopen tennistoernooi. Hij speelt eigenlijk al halve baan, klasse 5, maar doordat er teveel spelers voor de halve baan waren mocht hij deze keer minitennis spelen. En dan is het iets makkelijker natuurlijk. Wat de pret om de gewonnen beker (2e prijs) er niet minder om maakte. Integendeel: apentrots was ie en vandaag is de beker natuurlijk mee naar school!
Oranjestad Time
Geen opmerkingen:
Een reactie posten