Wij, Sandro , Carla, Laura (2001) & Angelo (2004) zijn 28 december 2009 geëmigreerd naar Aruba. Via deze weblog willen we jullie laten deelnemen aan onze belevenissen.

vrijdag 3 april 2015

Heftige afsluiting van 2014


Vakantie, dus weer tijd om de weblog op te pakken. 

Na alle leuke gebeurtenissen, zoals de opening van Heart Clinic Aruba, natuurlijk ook veel verdriet door het loslaten van mijn netvlies en marcula. In november de eerste hersteloperatie gehad, waarbij er olie in het oog geplaatst is en de eigen lens eruit werd gehaald. Hiervoor ben ik een week in Cali geweest en heb ik een heftige tijd gehad. Niet alleen viel de operatie tegen (maandenlang met een dicht tranend en pijnlijk oog rond gelopen), maar ook het uiteindelijke resultaat, wat ik pas veel later zou horen. 

Gourmet met kerst. Op de foto kun je goed zien dat mijn oog hier nog dicht was

Tussen alle ellende door fantastische hulp gehad van eerst mama en Paul en daarna papa en aansluitend onze fantastische au-pair Nathalie, waarover meer in de volgende blog.



Kerst was gezellig, maar ook emotioneel door mijn oogprobleem. Zoals altijd waren ook dit jaar de huizen weer prachtig verlicht. En zoals traditie hebben we zoals vele Arubaanse gezinnen, s avonds een licht tour gemaakt.

Verlichte huizen route


Maduro X-mas village 



Ook typisch Arubaans was de ham uit de oven met ananas, die heerlijk smaakte.


Na samen oud op nieuw gevierd te hebben kwam daarna papa om mij te helpen. In de periode dat papa er was heb ik weer leren auto rijden. Ik was toen nog redelijk positief omdat ik nog een 2e operatie voor de boeg had. De olie in mijn oog moest namelijk eerst 3 maanden er in blijven, voordat ik weer terug mocht naar Colombia. In die periode blijf je toch nog hopen dat het allemaal goed komt. Inmiddels weet ik helaas het antwoord .....

 Angelo in december tijdens beach tennis verjaardagsfeestje

 Met papa even ontspannen (lunch bij Aruba Ville)

Wat voor mij heel speciaal was, was dat papa er voor het eerst bij was op mijn verjaardag na de emigratie. Sandro had een top restaurant gereserveerd en we hebben genoten van een heerlijke avond. 


Ik wil hierbij iedereen bedanken die mij gesteund heeft tijdens een ontzettend moeilijke en heftige periode. Niets is zoveel waard als aandacht en hulp en ik heb het echt heel erg nodig gehad en gewaardeerd. Hetgeen gebeurd is met mijn oog heeft me sterker gemaakt en vanaf nu geldt voor mij des te meer: Carpe Diem. In de volgende blog een stukje over Colombia, waar ik in februari naar toe ging voor de 2e operatie en over onze fantastische au pair Nathalie. Dus blijf de blog volgen en meld je aan als volger via email.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten