Wij, Sandro , Carla, Laura (2001) & Angelo (2004) zijn 28 december 2009 geƫmigreerd naar Aruba. Via deze weblog willen we jullie laten deelnemen aan onze belevenissen.

zondag 8 oktober 2017

Baracoa: een oase van rust in het meest oostelijke puntje van Cuba


Langs een adembenemende bergpas bereikten we Baracoa, in het meest oostelijke puntje van Cuba. Lang afgesloten geweest van de rest van Cuba, maar dankzij een nog niet zo lang geleden geasfalteerde weg nu goed bereikbaar. Alleen al het uitzicht er naar toe is fantastisch. Haarspelt bochten en schitterende vergezichten verraden de mooie natuur van het oosten, waar we langzaam naar toe reden vanaf Santiago-de-Cuba.


Baracoa is ook het gebied van de cacao plantages. Een heerlijk verse chocolademelk ontbreekt dan ook niet bij het ontbijt in je Barcoase casa. De stad ligt aan een mooie baai met uitzicht op de "El Yunque".Je komt er helemaal tot rust. 

El Yunque


Het lieflijke stadje heeft naast een pittoresk centrum een schitterende natuur en biedt de mogelijkheid vele excursies in de omgeving te ondernemen. Vanuit Hotel El Castillo, waar we overigens niet verbleven, maar gingen zwemmen vanwege het fantastische uitzicht, kijk je uit over de baai en de omgeving.


 Uitzicht gezien vanaf midden balkon Hotel El Castillo 


We bezochten er het archeologisch museum, wat gelegen is in een grot, waarbij de gids vertelde dat de meeste vondsten bewaard worden in Havana, maar hier nog enkele kleine stukken te zien zijn. 
Toen we later op de dag de gids tegen kwamen in het centrum vroeg hij ons om balpennen, wat aangeeft dat met hier aan allerlei voor ons vanzelfsprekende artikelen een groot tekort heeft. 

 Cubaans huisje met was buiten aan de lijn

 Een typisch gelijkvloers houten huis in Baracoa


Wat ook typisch is voor deze streek zijn de "Polymito slakken".  Deze felgekleurde slakken zijn met uitsterven bedreigd en hebben een geneeskrachtige werking. Ze komen alleen in dit gedeelte van Cuba voor. Ook bevorderen ze de gezondheid van planten, met name van koffie planten, doordat ze zich voeden met paddestoelen en korstmossen.


Angelo mocht er eentje over zijn arm en hand laten lopen tijdens een etentje in een plaatselijke Paladar. Omdat men hier over het algemeen slecht of geen Engels spreekt en ook geen Amerikaanse producten verkoopt vonden wij de tekst op de ketchup fles hieronder erg grappig:


 De schitterende natuur van Baracoa. 




Zwembad van Hotel "El Castillo"

Na een leuke verkenning van het dorp, zijn we vroeg gaan slapen om de volgende dag een excursie te kunnen maken naar "Boca de Yumuri": een indrukwekkende kloof met rotswanden waar we doorheen gevaard hebben. Dus mis de volgende blog niet!!!!