De schitterende vallei van Viñales: deel 2 Cuba reis

Vandaag neem ik jullie mee naar de Vallei van Viñales, die werldberoemd is vanwege: juist ja: de sigaren die er vandaan komen. Een schril contrast met de stad Havana, waar we vandaan kwamen. Hier geen ronkende auto's, maar overweldigende natuur en rust. Je komt ogen te kort om alles te bewonderen en geloof me: alles is dubbel en dwars de moeite waard. Ofwel op zijn Brabants: genieten met de "zachte g".

Fietsen gehuurd om de omgeving te verkennen

We hadden een casa gehuurd bij "Villa El Naca y Geo": de beste casa die we in heel Cuba hadden. De gastheer is kok en we hebben heerlijk van zijn culinaire hoogstandjes mogen genieten. In het huisje, dat achter het huis ligt, maar wel vast aan het huis, lag een boekje met excursies, te bestellen cocktails en er was zelfs een koelkast aanwezig. Met 2 tweepersoonsbedden konden we makkelijk met zijn allen in 1 kamer slapen.

We begonnen ons 2-daags verblijf in Viñales met het huren van fietsen. Zelfs dat kon bij de casa geregeld worden. Op stoere mountainbikes, wat wel nodig is omdat je veel moet klimmen en er veel stenen op de weg liggen en ook zandwegen aanwezig zijn, vertrokken we met als einddoel het panorama uitzicht bij Hotel Jazmines. Onze "maps me" app bracht ons echter helemaal van de wijs, waardoor we 20 kilometer de verkeerde kant op waren gefietst.

Achteraf was dit een geluk bij een ongeluk want anders waren deze prachtige uitzichten aan onze neus voorbij gegaan. De Wet van Murphey zorgde ervoor dat het ook nog eens ging bliksemen en het daarna met bakken uit de hemel viel. Drijf en drijfnat en rillerig kwamen we uiteindelijk op de juiste route terug, waar we beloond werden op een prachtig uitzicht. Weliswaar niet bij Los Jazmines, maar bij "El Bacon del Valle".

Het werd donkerder en donkerder...  bliksem...

Nevel na een regenbui op een gloeiend heet wegdek

Uitzicht "El Balcon del Valle"

En hier dan het uitzicht waarmee we beloond werden. Een restaurant met prachtig uitzicht over de gehele vallei heen: wow! Het eten is er simpel en niet speciaal, maar we waren direct verliefd op het uitzicht. Binnen was er een groep Amerikanen aanwezig die kookles kregen. Ter info: je mag als Amerikaan alleen Cuba in als je iets terug doet voor de locale bevolking. Kookles nemen is daar een voorbeeld van. Dit ter zijde. 

El Balcon del Valle

Geen straf om hier te eten

Een typisch Cubaans gerecht, wat ik hier gegeten heb, is "ropa vieja", wat letterlijk "oude kleren" betekent. Het is een soort draadjesvlees, dus langzaam gestoofd en super zacht en valt bijna uit elkaar. Mmm.... heerlijk en weer een vakantie recept om thuis te gaan proberen.

Het eten bij "El Balcon del Valle"

Boven de vallei vliegen de roofvogels over en hoor je de kleinere vogels fluiten. Een oase van rust en zo mooi groen; dat zijn we op Aruba niet meer gewend.

Zoveel hellingen dat je soms even af moet stappen

 Casa El Naca y Geo: zelfgemaakte piña colada door de eigenaar: feest!

 Het zeer uitgebreide eten bij het gastgezin

 "onze casa" 

 O.a knoflook, gewoon op de fiets langs de deur

 Het dorpje Viñales zelf

De klapper was toch wel de paardrijtocht door de vallei. Dit kan ook worden geregeld via de casa en de excursie wordt gegeven door familie van hun. Ietswat onzeker stapte ik op het paard (lees: ik vond het dóódeng, want mijn God wat zijn die beesten groot), maar het was geweldig. We gingen door tabaksvelden heen, over de rode aarde en kregen een stop bij een tabaksplantage, waar je ook echt handgemaakte sigaren kon proeven.

We gingen door water heen en klommen met de paarden omhoog. Zelfs een stop bij een koffie plantage ontbrak niet. Echt geweldig. Dit moet je zeker doen als je in Viñales bent en het is te boeken via http://visitavinales.com/en/horseback-riding-vinales-cuba/ .

 Hier hangen de tabaksbladen te drogen

Jong geleerd is..... 

Het met de hand rollen 

Het platteland, waar men 90% van de inkomsten aan de overheid moet afstaan.

 koffie plant

 koffie bonen

 lokaal fruitsapje

Stoer!

Na de paardrijtocht, die al vroeg in de ochtend begon, hebben we heerlijk geluncht bij "El Olivo". Een top Italiaans restaurant. Niet qua prijs (hoofdgerecht beneden de 10 CUC), maar heel goede en verse pasta. Een welkome afwisseling na al het Cubaanse eten, wat toch veel hetzelfde is. 

Het dorpje zelf is lieflijk, met wat winkeltjes, restaurantjes en een leuk pleintje. Hier kun je, jawel, zelfs internetten. Dus snel even de foto's voor Facebook upgeload hier, ha ha.

Verder bezochten we de "Mural de la Prehistoria" . Zoals jullie hierboven op de foto zien niets speciaals, maar als je er toch langs komt gewoon even stoppen. 

De in vele reisboeken beschreven "Cueva del Indio" hebben we overgeslagen omdat overal beschreven werd dat het heel commercieel is en je maar een paar minuten in het bootje vaart. Daarvoor in de plaats hebben we, voor het uitzicht, een paar uurtjes doorgebracht in Hotel Jazmines.

 Uitzicht vanuit Los Jazmines

 Als je daar niet logeert kun je toch van het zwembad gebruik maken tegen betaling van een paar CUC en je pikt dan meteen even het schitterende uitzicht mee.

 Zelf prefereer ik de natuur boven de stad, dus ik vond Viñales nòg gaver dan Havana. Bezoek je West Cuba, wat de meeste toeristen doen, vergeet dan dus vooral dit gebied niet.

 Het zwembad van Los Jazmines

 En: internet wha ha ha (zie Laura hier)

Als je wel hier logeert zijn dit de huisjes

Ik eindig met de zin "Viñales heeft alles wat je hartje begeert. Van paardrijden tussen de tabaksvelden tot het rustieke uitzicht vanuit het hoogte punt. Hier kom je helemaal tot rust, mits je buiten het dorpscentrum komt tenminste. Maar dat centrum is dan 's avonds juist weer heel gezellig daardoor. De volgende blog gaat nog verder de natuur in, namelijk de jungle. Wie gaat er met mij mee?