We zijn er uit

Jullie hebben een paar dagen niets gehoord, maar we hebben weer nieuws. We zijn er uit met de auto. Het is een Toyota Rav4 4x4 geworden. Een lekker stoere jeep met leuke accessoires zoals een sidestep, dakdragers en spiegels in carroseriekleur. Er komt ook nog een fietsendrager op voor als we naar Parke du Curazon gaan met de kinderen. Het was een moeilijke keuze. Niet alleen qua model en grootte van de auto, maar ook schakel of automaat. Ik wilde persee een schakel, maar we hebben nu toch een automaat. De limit editities zijn hier allemaal automaat en op het eiland rijd je niet harder dan 80 en moet je continue op de rem. Daarom is het toch een automaat geworden. Voelt wel raar de eerste keer als je altijd schakel gereden hebt. Het fijne is dat ik nu niet meer eerst naar Sandro's werk hoef, maar direct de kinderen kan halen en brengen. Ook s middags scheelt het veel tijd met ophalen. En genieten, want ik heb nog nooit zo'n jonge auto gehad. Hij is van 2008 en heeft 20.000 gereden. Gisteren hebben we mama en Paul uitgezwaaid. De week was veel te kort en is voorbij gevlogen. 18 Maart volgt er hier weer een feestdag, namelijk Dia National (dia di hymno y bandera = dag van de vlag en het volkslied). Alles staat hier nu in het teken van de vaderlandsliefde. De kinderen krijgen van alles op school over Aruba en maandag heeft Angelo een bustocht over het eiland. Ik ben gevraagd om als hulpmoeder mee te gaan (leuk!). Dinsdag begint onze hulp voor het eerst. In Nederland zou ik hard gelachen hebben om een werkster als je zelf niet werkt. Maar hier op Aruba komt er zoveel stof dat als je s ochtends de tafel hebt afgedaan, er s middags al een laag zand op ligt. Het huis is ontzettend groot en zeker als je de tuin nog hebt bij te houden is het teveel om alleen te doen. Dus doen de hulp en ik het samen vanaf volgende week. Het tarief is ongeveer de helft van Nederland, dus dat valt gelukkig mee. Verder moet ik dit weekend eens gaan nadenken over Angelo's verjaardag. Hij wil voor zijn kinderfeestje naar Pizza Hut, wat hier heel gebruikelijk is. Niet echt origineel, maar we zullen eens hard gaan nadenken. Aimee is ook alweer jarig geweest in Nederland (nogmaals gefeliciteerd). Op zulke momenten is het jammer dat je zo ver weg zit, om niet even langs te gaan. Laura krijgt een dezer dagen haar rapport. We zijn erg benieuwd. Laura vertelde me deze week niet meer terug te willen naar Nederland. Hier zijn we super blij mee, want juist voor Laura waren we het meeste "bang". Angelo is nog steeds wat opstandig. Hij moest vrijdag voor straf op de gang zitten op school omdat hij een klasgenootje geduwd had. Natuurlijk mag dit niet, maar voor mijn gevoel heeft hij nog niet 100% zijn draai gevonden. Ook het taalverschil op de kleuterschool speelt natuurlijk een rol. We gaan het beloningsbord van Nederland met smilies weer inzetten en gaan hem positief belonen als hij het goed gedaan heeft. Hij heeft gewoon wat meer tijd nodig. P.S.: Viggo en Sjoerd: er volgt nog post voor jullie vanuit Aruba.
Deze post gaat via Arke Fly ha ha. Angelo bedankt Britt wederom voor de leuke voetbalplaatjes. Ze blijven nu binnen komen met de post en er wordt druk geplakt.