Yumuri kloof: indrukwekkende kloof met rotswanden ; reisverslag Cuba deel 10

Een van de mooiste excursies die we maakten vanuit Baracoa was die naar de Yumuri kloof. Een tocht die begon met het bezoeken van een cacao plantage en via een schitterende tocht reden we in de bus door naar de "Boca de Yumuri. Het is een ecologisch gezien zeer interessant gebied dat vele kleurige tropische vogels herbergt.

Tocht ernaartoe is alleen al mooi

De stroomopwaartse tocht brengt je in kleine bootjes bij een indrukwekkende kloof met rotswanden die een hoogte van 180 meter bereiken. De rivier Rio de Miel stroomt tussen de vrijwel ongerepte bossen tussen Baracao en de Yumuri kloof.

Het dorp bestaat verder uit traditionele hutten met daken van palmbladeren en is genoemd naar de rivier de Yumuri, die hier in zee uitmondt. De bewoners leven van de visvangst en verdienen wat bij met boottochtjes op de rivier voor toeristen. Zodra de bus stopt probeert men dan ook behalve de boottocht allerlei lekkernijen en souvenirs aan je te verkopen.

 Tijdens het stukje dat we, nadat we uit de boot gestapt waren, moesten wandelen begaf helaas mijn wandelschoen het. Dus op slippers verder, wat erg onhandig lopen is tussen de kiezels en oneffenheden. Met het tropische klimaat laat de lijm van de schoenen erg snel los. Deze schoenen waren na plakken nog zeker goed voor een tweede ronde en hiermee hebben we dan ook de eigenaars van de plaatselijke casa ontzettend blij gemaakt. De Cubanen hebben het financieel erg slecht en ga je ooit naar Cuba, neem dan vooral kleding en schoenen mee. Ook aan - ja, klinkt vreemd - balpennen hebben ze een groot tekort.

Na deze indrukwekkende tocht bezochten en lunchten we bij Playa Manglito, waar je voor een habbekrats kreeft kan eten.

 Playa Manguito

Ik raad iedereen aan deze mooie excursie te doen. De tweede excursie was nog spectaculairder. Een soort survival tocht door Parque Nacional Alejandro de Humboldt. Dus: mis de volgende blog niet!!!

lunch bij Playa Manglito