DIMAS

Zoals ik jullie al eerder bericht heb, wacht ik nog steeds op mijn vergunning. Op zich staat mij niets in de weg om op Aruba te mogen blijven, aangezien ik de Nederlandse nationaliteit heb en getrouwd ben met een landskind ofwel Arubaan. Echter, het nodige geduld is hier vereist. Vanaf 17 februari wacht ik al op mijn DIMAS vergunning. DIMAS staat voor Departemento di Integration, Maneho y admision di stranhero. Vooral dat laatste woord klopt aardig, want je wordt bij DIMAS ook echt als vreemdeling behandeld. Ten eerste kun je gerust een hele ochtend uittrekken als je een papier moet afgeven daar of simpel wilt informeren omtrent de stand van zaken. Ten tweede omdat je niet echt fatsoenlijk te woord wordt gestaan. Éen dame zit er achter een raam met slechts een praatopening en geen aanwezige computer om het een en ander op te zoeken. Ik ben nog steeds niet verder dan het feit dat mijn aanvraag "in behandeling" is. Nu maakt men zich over het algemeen niet zo druk op Aruba, dus waarom zou ik dit dan wèl doen?! Nou, omdat we op vakantie naar Costa Rica gaan en de (dus niet) vriendelijke dame achter het loket me er op wees dat ik zonder vergunning Aruba niet meer in of uit kan. Maar geen nood. Door 40 florin te betalen bij de Belastingdienst kan ik daar wel een tijdelijk papiertje voor krijgen. Lieve mensen. Gisteren en vandaag hebben me 2 halve dagen gekost, maar men heeft verzekerd dat het papier om te kunnen reizen vrijdagmiddag klaar ligt. Ach ja, heb ik ook even mijn frustatie er uit gegooid. Laga nos wak mañan.